Po przygotowaniu środowiska w tej lekcji pokażę Ci w jaki sposób powinna wyglądać konfiguracja Selenium i ChromeDrivera. Na takich ustawieniach będziemy pracować już przez większość tego kursu.
Konfiguracja Selenium i ChromeDrivera: linki i materiały
Paczki nugetowe
W ramach konfiguracji zainstalujemy sobie dwie paczki nugetowe. Paczki takie możesz zainstalować z NuGet Package Managera. Żeby go otworzyć wystarczy, że otworzysz projekt lub solucję w Visual Studio i:
- klikniesz prawym przyciskiem myszy na solucji i wybierzesz „Manage NuGet Packages for Solution”,
- klikniesz prawym przyciskiem myszy na projekcie i wybierzesz „Manage NuGet Packages”,
- z górnego paska menu wybierzesz Tools>NuGetPackageManager>Manage NuGet Packages for Solution.
Paczki, które zainstalujemy dla naszego projektu to:
- Selenium.WebDriver (wersja 3.141.0, czyli najnowsza na moment nagrywania tego filmu)
- Selenium.WebDriver.ChromeDriver (wersja zgodna z wersją przeglądarki Chrome na Twojej maszynie)
Zanim jednak zainstalujemy tą drugą paczkę, pokażę Ci jak zainicjalizować drivera, korzystając z ChromeDrivera, którego ściągniemy sobie stąd.
Znak ucieczki i dosłowny string
W tym filmie przewinie się temat znaku ucieczki i dosłownego stringa (verbatim string). Chodzi o to, że backslash wewnątrz stringa nie jest interpretowany po prostu jako znak backslash, chyba, że powiemy inaczej. Backslash to znak ucieczki, który pozwala nam w połączeniu z innym znakiem np. na wstawienie nowej linii (\n). Jeżeli backslasha chcemy traktować dosłownie to możemy zrobić jedną z dwóch rzeczy:
- wstawić backslasha przed backslasha: w ten sposób pierwszym backslashem zmieniamy domyślną interpretację tego drugiego; podwójny backslash zostanie więc zinterpretowany jako po prostu backslash;
- potraktować stringa jako dosłownego (ang. verbatim string): robimy to w ten sposób, że przed całym literałem dodajemy małpę 🐒, czyli np. @”Jakiś string, który dosłownie potraktuje tego backslasha – \”; w ten sposób wszystko co znajdzie się po środku zostanie zinterpretowane dosłownie, jako określone znaki.
[SetUp], [TearDown] i [Test]
Oznaczenia [SetUp], [TearDown] i [Test] to informacje dla NUnita, co ma zrobić z metodami znajdującymi się bezpośrednio poniżej tych oznaczeń.
- [SetUp]: metoda wykona się przed każdym testem (czyli przed każdą metodą oznaczoną jako [Test]).
- [TearDown]: metoda wykona się po każdym teście (czyli po każdej metodzie oznaczonej jako [Test]).
- [Test]: metoda oznaczona w ten sposób jest metodą testową (czyli testem).
Dokumentacja Selenium: linki
Konstruktor użyty przez nas do stworzenia obiektu ChromeDirver.